W "Tygodniku Literackim", cyklicznej audycji nadawanej przez radiową Dwójkę, o tomie 41 Wojciecha Kassa rozmawiali Iwona Smolka, Tomasz Burek i Piotr Matywiecki.41 zgodnie uznano za najlepszą książkę prańskiego poety. Najważniejsze spostrzeżenia recenzentów można by streścić w następujących słowach: Kassowi przestaje wystarczać poezja "horyzontalna", idąca przez świat i zagarniająca wszystko, co spotyka na swojej drodze; jego nowe wiersze wyrastają z potrzeby poezji "wertykalnej", z wpisanym w nią pragnieniem sensu. W twórczości autora Gwiazdy Głóg dokonuje się proces swoistej ascetyzacji - w efekcie powstają wiersze "wytrawne, postne i wysmukłe".
Zastanawiając się nad źródłem nadzwyczajnej poetyckiej inspiracji, z której zrodziły się Kassowe pieśni, Tomasz Burek odwołał się do formuły interpretacyjnej zaproponowanej przeze mnie w szkicu Pieśni, czyli stopnie ("Topos" 2010, nr 4, s. 53-76).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz